Loosing my mind?

Ferðasagan frestast um einn dag eða svo!! .... Ástand hugar til að koma henni frá mér er ekki til staðar

**** ÉG ER AÐ TAPA VITINU ****

Eftir viku þarf ég að vera búin að ákveða hvort ég ætla að kenna hér í Blönduósbæ næsta vetur eður ei. Vinnustaðurinn er alveg frábær og nemendurnir ennþá frábærari og þótt ótrúlegt megi hljóma þá á ég alveg rosalega erfitt með að slíta mig í burtu héðan...

EN

Ég er 23. ára gömul og finnst ég engan veginn vera á aldrinum né í aðstæðunum til að eyða tímanum úti á landi....

OG GEFUM OKKUR ÞÁ AÐ ÉG FARI HÉÐAN

En hvern fjandann á ég þá að fara að gera?

Það er alveg á hreinu að:
**Interrailið í sumar verður farið
**Enskuskólinn er ennþá á dagskrá en það er ekki fyrr en í janúar. Það þýðir að ég er atvinnulaus og húsnæðislaus frá ágúst-janúar og það er nú ekki beint á óskalistanum. HUMM.

Þá var ég komin með þá flugu í höfuðið að flýta enskuskólanum og drífa mig í september en hvern þrefilinn á ég þá að gera þegar ég kem heim aftur??

**Kaupa mér íbúð á fasteignamarkaðinum eins og hann er í dag, JÁ NEI TAKK
**Fara að leigja mér á himinháu leiguverði og gerast kennslukona í RVK. Einhvern veginn finnst mér ekkert spennandi við þessa tilhugsun ...

Djöfuls vesen!!

**Þá er orðið spurning um að drífa sig bara strax í meira nám - og er þá Köben efstur á óskalistanum - EN - inntökuprófið er um sama leyti og samræmd próf hjá 10. bekknum :(
**Og ég kynni einn kostinn enn til sögunnar .... fara til DK og vinna og læra dönskuna ennþá betur áður en ég fer aftur í nám....

HJÁLP!!! Somebody ......
Þetta þjakar mitt litla hjarta alveg óskaplega mikið...
Þetta er alveg voðalega skrítinn tímapunktur í lífinu...