Da dadda ra ....

Kvenkynsritari síðunnar skellti sér í borg menningar og ótta um helgina. Á dagskrá var bryllup - á íslensku máli - brúðkaup :)

Dúettinn - 94 strengir - (ég og Halli) var að troða upp í Fríkirkjunni í Reykjavík. Sat við flygilinn og söng í þetta skiptið og Halli söng einnig og spilaði á gítar. Mottó dagsins var að framkalla tár brúðhjóna og brúðkaupsgesta og það tókst. Voðalega er þetta annars að verða væmin færsla!! ... en áfram á væmnu nótunum.

Ég fæ alltaf einhverja svakalega tilfinningu þegar brúðhjón labba inní kirkjuna. Eitthvað sem snertir mig alveg agalega þegar brúðarmarsinn er spilaður. Held það yrði agalegt ef ég einhvern tímann gifti mig því ég myndi bara væla .... bbbúúuu ...

En áfram með bryllupið .. Fyrst ég var nú farin suður ákvað ég bara að þjóna líka í veislunni. ÉG get ekki annað en sagt að þetta var einhver skemmtilegasta veisla sem ég hef stigið fæti inní. Ég væri til í að leigja þá Geitaskarðsbræður fjóra til að vera bræður mínir, þeir fóru á kostum!! Það er líka einhver óskýranleg samheldni og gleði í þessari fjölskyldu....

Annars var ferlega skrítið að vinna, kokkurinn og ein sem var að þjóna með mér duttu í það, tvær stungu af, þannig að við enduðum tvær og ég ætlaði að vera löngu farin en samviskukarlinn inní mér gat ekki skilið vesalings konuna eina eftir með allt heila klabbið.

Annars engir skandalar. Tók fáar vitlausar beygjur, villtist aldrei (já ég sagði aldrei), gleymdi bara einum hlut á Blönduósi (þverflautunni) og einum í Reykjavík (tölvunni minni). Jú aðeins eitt minna gáfulegt - baslaði heillengi við að ná linsunum úr augunum á laugadagsnóttina og hélt að þær sætu svona hrikalega fastar :) Mundi svo eftir smá pirring og nokkur andvörp að ég var löngu búin að taka þær úr augunum...