Taka tvö .... gangur lífsins!!

Já ég skellti mér á Hvammstanga um helgina. Orðið all langt síðan ég rak síðast þangað nefið og greinilega kominn tími á að hressa uppá minnið. Ég er nú t.d. ekki ennþá búin að ná því hvernig það var fræðilegt að villast þar. Já, það er engum blöðum um það að fletta að ég þurfti að hringja tvisvar sinnum og spurja til vegar.

Velti fyrir mér heilum ósköpum af hugsunum á leið minni um bæinn. Þarna hefur maður afrekað ýmislegt og upplifað, gott ef mér þykir ekki bara doldið vænt um þennan stað. Þarna átti maður fullt af kunningjum og félögum en svei mér þá, ég held að jörðin hafi gleypt megin þorrann af þeim. Það er orðið skuggalega langt síðan ég t.d. sá Kollu Stellu, Heimi, Reimar, Tomma, Ernu Sif, Dóra .. já og svo marga fleiri. Að vísu hef ég reglulega njósnað um Ernu og Kollu á í bloggheiminum en það er nú allt og sumt.

... og áfram héldu vísindalegar pælingar mínar og þá fór ég að spá í að það gæti alveg eins verið að ég eigi aldrei aftur í mínu lifandi lífi eftir að sjá eitthvað af þessu fólki. Það er nefnilega svo merkilegt með það að suma rekst maður á eins og maður sé með segul á þá en aðra hittir maður bara alls ekki.

Jæja - þetta voru nú heimspekilegar vangaveltur.
Kveð með tjai - og minni á að Bangsímon og félagar verða í fullum skrúða eftir 2 vikur. Ó shit.